İskenderun 3 Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Görmek istersen gelirsin terkedip dünyâ-yı dûn
Ma'-i râkîd âb-ı deryâdan temiz İskenderun.
Hoş gelir, sâfâ gelirsin böyle sahil kentine
Halk-ı şehr binlerce züvvâr karşılar dil-şâd derûn.

İnce kumlar, sahilinde zannedersin bir serir
Kaybolurken garpta hurşîd, leyli kaplar bir sihir
Dağlarıyla yaylasıyla cennete benzer şehir
Ma'-i râkîd âb-ı deryâdan ılık İskenderun.

Yaylalar koynunda herkes hisseder dinç intibâh
Hasta, sağlam farkederken sıhhatında bir sâlah
Zevk verir yaz kış bahar körfezde akşam her sibâh
Ma'-i râkîd âb-ı deryâdan şafif İskenderun.

Dünyâ-yı dûn = çirkin dünya Ma'-i râkîd = durgun suyu
Âb-ı deryâ = derya suyu Salah = düzelme
Dil-şad derûn = içten gelen bir sevinçle Hurşid = güneş
Serir = yer yatağı Leyl = gece
İntibah = uyanma Sibâh = denizde yüzmeler
Züvvar = ziyaretçi,turist Şafif = şeffaf

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
. . / / . . / / . . / / . . /

c