İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
İşkenceci
Tenlerin birbirini çağırmasını duydun mu?
Kanıyordu sessiz sessiz küllenen közün içinden
Dudaklarına benzeyen bir yaprağın kırmızısı, sızıntısı
Dokunuşlarına hasret bin bir yerimden, içimden
Alevleri ruhuma kadar saran hasretinin sıkıntısı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını