Bağrımı yırtsan - kara taşların evini
Onlar fenâ yazılmış,
Çizilip de mühürlenmiştir,
Yüreğimde bir sevgilidir o;
-içime işlemiştir.
Bir çıkış gerek;
Bir zavallı bularak belki,
Önce davranacaktır o,
Bir gurur abidesi gibi
Sonra çökecek dizime
Yüreğini eşiğime serecek
Yani, dilenecektir.
Acı ne güzel;
Hayatta olduğunu bilmek gibi;
İğne batırmak gibi eline
Yâr kızıl bakmaktadır,
Küt ucunu tenine batıran
Küflü bir çuvaldız gibi
Sinende üremektedir…
05.03.1999
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 22.1.2008 19:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında biz, bir işkence odasında mıyız? Nasıl acılar yaşatılmakta bize, nelerle karşı karşıyayız biz? Yoksa daha kötüsü; kendi kendimize çektirdiğimiz birşey mi bu? Öyle ise yandık, hiç de kurtuluşu yoktur bunun... Saygılarımla...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!