Kızıllığı sarmışken
dört duvarına
gönlümün ayrılık
Mazeret bulup;
kaçamadığım anlarda,
yakaladı beni sensizlik!
Kan şarabına benzer
şimdi içtiğim;
Sarhoş küfürü
gibi geliyor
yoksun demek
kendi kendime.
Tırnaklarım avuçlarımda;
hançer sanki,
kanatmadan öldüren.
Asumanda güneş buz tutmuş.
Gönlümü; mezarlara hazırlıyor
Kor ateşlere benzer,
Şimdi sessizliğim.
Aşk! ! Parsel parsel satılan yalnızlık.
Değeri; yitik düşler kadar.
İnsanlar! !
ömür hazinesinden vazgeçer.
Debelenip dururlar
Gözü kara avuntularla,
Tutkunun kör kuyusunda.
Ölüm işkencesine benzer
Şimdi kadersizliğim.
Kayıt Tarihi : 22.4.2009 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalbin atışı, kaderin sesi gibi dizeler dökülmüş..Kutluyorum yüreginizide kaleminizide..Sevgiler..(+)ant.
............... Alev Yavuz.........
İnsan güzel bir şiir okudumu tutamıyor kendisini. Yüreğinin en uzak köşelerinde de olsa açılan bir duyumsama kapısı başarılı kılınan güzellikleri, ruhumuz için gerekli estetikleri buluyor ve coşkuyla dalgalanmaya başlıyor. Yaşamın duyumsanan derinliğindedir şiir. Ona uzanmak, onu tutmak, ona dokunmak, onu özümlemek istiyor insan.. Konusu ne olursa olsun... gerek bireysel duyumlar ve gerekse toplumsal esintiler.. her şiir kendi içinde başka bir zenginlik gizler.. Sn. Şair.. kişisel düşüncemdir; şiir yazan her insanın kendisiyle barışık olması, yüreğindeki yaşam tutkusu, yaşama bağlanış biçiminde bir asalet sezilir şairlerin.. Kutluyorum... +10
TÜM YORUMLAR (6)