İşkence görüyorum! Şiiri - Hüseyin Varyeter

Akşamları neler oluyor bana?
Batıya koşan güneşle birlikte,
Yalnızlıkta koşuyor bana…
Karanlık çökerken dışarıya,
Bir karanlık ta iniyor gönlüme…
Ardından ver elini sessizlik!
Bozuk musluktan düşen damlalar,
Bir bir çınlıyor kulaklarımda…
Koca gece yalnızlıkla boğuşuyorum,
Sensizlikle çığlık çığlığa oluyorum…
Dört duvar sıkıştırdıkça beni,
Hücre hapsi almış mahkûmlara dönüyorum!
Ardından yemek diye hasret konuyor tabağıma.
Gırtlağıma kadar hasret yeyiyor.
Sabaha dek özlemle işkence görüyorum!
Senin aşkınla ha ölüyor,ha diriliyor,
Yine de seni canımdan çok seviyorum…

22/39 Pazartesi
15Şubat2010
Kadıköy/İstanbul