Niye doğduk? Ne için biz yaşadık bilmeden hiç?
İki üç günde ömür bitti. Bir an gülmeden hiç
Getirenler, ne de biz geldigimiz dehri bildik
Niye burdan gene biz göçmege icbâr edildik?
Yaşayan fanilerin neş’esi gittikçe arttı
Yaşamak kaygısı lâkin ne cefâlar çıkarttı
Kaderindir yazılan deftere. Münkir değilsin
Hal-u-ahvaline şükret. Bunu Rabbin de bilsin
Baki sen kırgın isen söyle ki mevtâ işitsin
Yazılanlar olacak. Keşke bu işkence bitsin.
dehr = dünya
münkir = inkar eden
mevtâ=ölüler
Feilatun Feilatun Feilatun Feülun
.. / / .. / / .. / / . / /
Kayıt Tarihi : 9.9.2002 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!