İşkence Şiiri - Yakup Onat

Mutlu günler kapımı çalar mı benim de,
İşkence değil de nedir,
Ey sevgilim bana reva mı,
Yaptıkların.

Hala peşinde koşan bir serseriyi
Öldürmek mi niyetin?
Bilemediğin,zaten ölü biriyim.
Sensizlikten.

Ey İkbalperest! ...
Ne anlarım ikbalden.
Doyardı karnım, yüzün görünce.

Geceler yarim olur,koynuna girerim.
Sokak ortasında,bir köşebaşında kıvrılır,yatarım.
Seni düşlerim ıssız gecelerde.

Ve,
Sadece seni içerim sessizce,
Aşk kadehlerinde.