*İskemle üzerinde Hayat**

Hayatın iskemlesine oturmuşuz işte
Kâh oturmaktan yorulup kalkmışız
Kâh oturmaktan monotanlaşmışız
Ne garip istedikçe istemeye alışmışız
Doyumsuz gibiyiz herşeye....
Neyi ne için yaptığımızın farkındamıyız acaba!
Hayata hangi gözle hangi çerçeveden bakıyoruz..
Bacağı kırık bir iskemle
Tamir görmeye alışmış bir yürek
Ve cebinde karın tokluğu diye 3 kuruş
Ne simalar tanıyoruz her geçen gün
Ağlamayı öğrendik bu iskemle üzerinde ve gülmeyi
Varlığı ve yokluğu,
Acıyı, sevinci ve kederi öğrendik
Birde öğrenemidiklerimiz var
Rafın üzerinde bizi bekleyen
Süslü bir karalama kağıdına sıkıştırmaya çalıştığımız
Birde Ömür....
Hayatı üzerine oturttuğumuz bu iskemleyi
Sağlamlaştırdık mı acaba?