İskelet Şiiri - Dilek Değerli

İskelet

Başka bir gezegene sürülen
bir duygunun bıraktığı
yanık lekesiydi sanki
tenimi kuşatan.
Adlandırılamayan bir ses
zamandan habersiz bir bebek
koşamayan bir kaplumbağa
salyaları kesilen bir salyangoz
görünmeden girdiler sessizce
yaban otlarımın içine.
Kendi içine açtı tomurcuk.
Uyandım ve kayboldum kendi sisimde.
Bir ürperti dudağımda titrerken
koşamazdı ruhumun rüzgarlı tepesi.
Damarlarımdaki kılcal aşk patlamasını
bekleyen kan emiciler
sisteki iskeleti buldular.
Kemik ve ruhtu
ölümsüz olan.

(Gece Kelebeği, 2007)