İskelet Şiiri - Ayse Gül Kaya Demirel

anne
aramızda kalsın birkaç gün oluyor saçımı tarıyalı aynaya bakalı
ellerimi çözdüm ama bu defa sarı hüznün ellerini kesip torbaya bağladım
ölüyorlar ve yavaş yavaş dökülüyor parmakları
morarıyor dualar, zarlar sevişiyor

bir başka hüzün konmuş dudağıma yaralı, kıyafeti yırtılmış
şaşkınlığa maruz kalan bir gölge düşü veriyor tenime an
o an ve düşü düşüme okşar, aklı korku yaratır eşeğe.

o çılgın çiçek, yarattığı korku
hala öpüşümde, istiyorum
ama söylemem lazım

kanser bir içgüdüsü deneyimde :

saati gecikmeli ayarladım suyumu tuvalete akıttım
tırnaklarımı kestim gözümü boyadım
çirkinleştim, sevdim, sevişmedim, çıplandım, hayata baktım
işenmiş bir yılan sandım sonra odama girdim, boğuldum
çıktım dışarıya, sokaklara sormadım terledim, bir duş aldım
ardından spor yaptım ve yine terledim,
sonra hayvana karşı yattım sonsuza .

adıma sordum ve az evvel anladım
birkaç gün oluyor soralı almana
bir saniye daha ve bir ömür boyu sevişemem
karşı tarafta ...