yaşardımki şu dünyada
fuzuli işler eyledim
üç kuruş para bir tane ev
vay ben neymişim dedim
gözlerime perde inmiş
gerçekleri göremedim
kaf dağının üstüne varmışım
yeryüzüne inemedim
parama para,malıma mal kattım
olmayanı göremedim
gözü dönmüş bir yaratık
olmuşum ki,bilemedim
para benim herşeyimdi
insanlığa dönemedim
daha çok daha çok dedim
zekatını veremedim
yedim içtim bol kepçeden
aç yatanı göremedim
manda gibi şiştim kaldım
iskeleti sevemedim
guruldarmış aç karnı
bir tabakçık veremedim
bu da benden buyur ye
demeyide bilemedim
sayılı günlerim geldi geçti
azrail dur diyemedim
velhasılı şimdi bende toprakta
beğenmediğim fakir gibi iskeletim...
10.Ağustos.2011.İzmir
Ali Efeoğlu
Kayıt Tarihi : 22.9.2011 15:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!