Gün eridi ufuklarda
Bembeyaz bulutlar eridi
Lâcivert kumrular, âheste nağmelerle birlikte
Mehtaba sürüklendi.
Gün eridi ufuklarda,
Kadife güller kaldı avlularda ve kaldırımlarda izler kaldı.
Bayezid'den Çemberlitaş'a uzanan yolu adımlarken,
Emsalsiz ve heybetli taşlar kaldı aklımda, kahve kokuları ve yer yer surlar etrafında sarmaşıklar kaldı. Yerebatan Sarnıcı'na karşı ağlayan ve üşüyen kimsesiz çocuklar kaldı..
Gün eridi ufuklarda,
Bayezid'den Üsküdar'a son vapurda
Sürüklenirken tekneler dalgalarda
Ay şarkısını fısıldıyordu uzaklarda,
Gökyüzü kırmızı bir gonca gibi renklenmişti,
Sanki kalbimde hüzünler düğümlenmişti.
Yollar, geçmişe uzanan bir mektup gibiydi,
Aklımda beliren satırlar aşılmaz bir engel gibiydi.
İskele yorgun yolcular gibi sessizdi,
Şehrin ışıkları karanlık sokaklarda bir şerit çizmişti.
Sonra, kıyıda sudaki aksime baktım
Kalbimden sahile bir şarkı bıraktım.
....
Sema Tatar
Kayıt Tarihi : 4.11.2020 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
