Mora bürünmüşüm hüzün limanımda,
Gör, sarhoş bir iskele feneriyim ben.
Gemiler gelir ve gider buralardan.
Her vedanın yalancı şahidiyim ben…
Karanlık çöker dağlardan yavaş – yavaş.
Yakamoz kızılıyla dertleşirim ben.
Adım olmuş çoktan serseri bir ayyaş,
Şu dalga sesleriyle avunurum ben.
Deli yalnızlığıma ortak bulamam.
Sabahlara kadar döner dururum ben.
Belki bir denizkızı çıkarda gelir.
Umutlarıma hayaller doğrarım ben.
Göz kırparım karanlıkta yıldızlara,
Yalnızlığıma bir yaren ararım ben
Taşa, toprağa, ağaca, kuşa, dağa;
Bana gelmeyen ne varsa dargınım ben.
Yalnızlığın iskele feneriyim ben...
Kayıt Tarihi : 20.1.2009 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her vedanın yalancı şahidiyim ben…
Bence gerçek şahit oluyorsunuz bu durumda ..
Tebrikler.Yüreğinize sağlık.
Kutluyorum; Nicelerine...
TÜM YORUMLAR (53)