İskele Şiiri - Ayhan Demir

İçimi titretmekte,
Çığlık gibi yankılanan,
Vapur sesleri.
Dalgalar,küskün gibi sahile,
Martılar ise mahzun.
Sen yoksun diye,
Artık çiçekte satmıyor,
İskele önünde,genç kızlar.
Ve parlamıyor,
Şu boğazda yakamozlar.
Belki de seni özledim.
Belki de sen yoksun diye,
Hep
Uzaklara dalıp gitmekteyim.

Ve bir an gönlüme,
Yalnızlığı resmettim sanki;
Sensizliği resmettim,Boğaza karşı.
Bir tarafta balıkçı kayıkları,
Bir tarafta,balık tutmaya çalışan,
Şu ihtiyar balıkçı.
Ne güzelde olur,
Eminönü’nde balık ekmek sefası.
Ve uzaklara yelken açmış gemiler.
Tayfaların nidaları duyuluyor,
-- Haydi vira bismillah.
Aşıklar geziniyor yine sahilde,
El ele, kol kola,yanak yanağa.
Banklarda sevgililer oturmuş,
Az ileride de,
Genç bir delikanlı bekliyor,
Elinde de rengarenk çiçekler.
Belli ki heyecanlı,
Belki de ilk buluşması.
Kız Kulesi tebessümünde,
Ne aşklar yaşandı,
Ne sevdalar tükendi kim bilir.
Mehmet Amcanın, Nazife Teyzenin.
Belki de Orhan Veli’nin,
Mısralarında saklanıyordu,
İstanbul’un o en güzel aşkları,
Ve belki de;
-Bir kadının suya değen ayakları.
Ve ben,sen yoksun diye,
Seni,şarkılarda dinliyorum.
- İstanbul sokakları,
Ve bir de:
- Gözlerim kapalı........