Geceydi loş ışıklar,
İskelede yürüyorduk.
Gözlerimiz önümüzde,
Küçük bir çocuk,
Annesinin bacaklarında,
Masumca,
Seyrediyor insanları.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgili Yusuf:
Duygulu şiirdi. tebrik ederim. Başarınız daim olsun.
Dr. İrfan Yılmaz - TEKİRDAĞ.
yaşanmaması gereken
yaşatılan yaşananlardan bir kesit
gözlemden gözler beyne kazınan
her zaman duyarlı yürek
tebrikler can kardeşim kalemine sağlık sevgiler
evet kardeş yaşamın acı gerçekleri bunlar
bizler neden dedikki herşey devrime kadar
derler ya hayat acımasız,inanma kardeş
acımasız olan hayat deyil,kesinlikle deyil
acımasız insanlar,ensesi,göbeği kalın olanlar
saygılar yusuf kardeş
Özlü, sözlü güzel bir şiir.. İçtenlik, duyarlılık, vurdumduymazlık... Kutlarım..
Yürekleri paramparça. Tebrikler şiire. Sevgiler
tebrikler özay sağlam
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta