İskandınav Kızı Şiiri - Ramazan Çeçen

Gözlerinin fezasından
Aldığım yaralı mısralarımı
Avuçlayıp öpsem susamış dudaklarımla
Rüzgarların ulaklarıyla  sana yollasam

Nasıl ulaşacağımı bilemiyorum
Keşfedilmemiş   buzullar kıtasına
Ay tutulunca yollarında
Kayboluyorum kırgın, dökük pusulamla.

Söyle bana İskandınav kızı
Nereden bileceksin bu deruni kavgada yıkılan gönlümün olduğunu
Nereden bileceksin şehrin sokaklarında kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu.
Nereden bileceksin karanfillerin ellerimde solduğunu.

Sana adanmış zamanlarımı bırakırken
Sensiz geçirdiğim günler adına
Sevgi turnalarımıı bırakıyorum
Turnalar gidiyor ben kalıyorum

Bir kalp yangınından arda kalan sözlerinden
Aksam, hecesi olmayan kirpik uçlarından
Sessizce varıp şehrin dağlarına
Baksam sevda tohumları saçtıgın karlar ülkesine

Söyle bana   İskandınav Kızı
Nereden bileceksin yaslı bir baharın şairi olduğumu
Nereden bileceksin ışıyan kalbinin şahikası olduğumu
Nereden bileceksin takvimlerden  düşen günlerimin sen olduğunu .

Adını anıyorum yürüdüğüm yollarda
Sonsuz bir ummanın gelgitlerinde
Ellerini kuşatmış harflerle
Sevda türküleri yakıyorum dehlizlere.

Her seher kar taneleriyle vuruyorsun sahillerime
Hasret saatleriyle dolan kalemimle
Kitaplar dolusu şiirlerimle
Ömrünün sayfaları giriyor hayallerime.

Söyle bana İskandınav kızı
Nereden bileceksin yollarına meftun olduğumu
Nereden bileceksin gözlerine yıldızları kondurduğmu
Nereden bileceksin devleri mahkum eden hayatımın sen olduğunu.

Ramazan Çeçen