Iskaladım Şiiri - Fuat Polat

O kadar sevmişim ki içindeyim sanmışım aşkın
Hatta aşk diye kandırmışım kendimi
Zaman geçince dışında ki perde inince sevgilimin
Sadece üzerimden sektiğini anladım aşkın
Gökyüzündeki süzülmelerim yere çakılmalara dönüştü
Oysa o kadar inandırmışımki kendimi
Aşk diye cephe de savaşmış ve düşmanıma sarılmışım
Attığım adımların izleri hayalimde ki aşk içinken
Yaşadığım zamanlarda onun izi kalırken
Yazdığım ve hatta okuduğum herşey de aşkım varken
Tüm parası alınmış dilenci gibi kalmışım
Ben sevmeyi bağlanmak tutulmak vurulmak esir olmak sanmışım
Oysa sevmek sadece misafir olmakmış
Bu aşkı da koydum duvarımdaki kitaplar arasına
Belki ileri de tekrar okurum diye
Geceleri ıslak gözlerimi kaldırıp kaldırıp baktım hep ordamı diye
Sanki yanımdaymış gibi kandırdım aldattım kendimi
Yatağımda her zaman sırtüstü yattım
Göğsümde sıcaklığını hissedermiş gibi
Saçlarının kokusunu duyarmış gibi
Erkek adam ağlamaz ama aşk için ağlar diye avutarak uykuya daldığım gecelerime
Herşeye bir son veriyorum artık
Aşkımı aldım kitaplarım arasından
Gecelerimde sadece ben var
Ve bir de beni seven insanlar
Anladımki sevdiğim insanlar seçimi yanlışmış
Sadece beni seven insanlar var atık çevremde
Aşk diye bir şey yokmuş
Varsa da ben ıskalamışım
Olsa da bu saatten sonra masal gibi yaşarım
Bağlanmak tutulmak vurulmak bir yana
Günle beraber herşey biter ve başa döner
Şimdi de ben aşkı aldatayım

Ocak 2010