Işıyarak Seni Şiiri - Gülşen Şenderin

Sevgi doluşur kalbime, düşledikçe sevgini
Boğazdan Salacak’tan yayılır bin bir ezgi
Yakamozlar göz kırpar, umutlandırır beni
Kopar içimden bin sesle düğümlenen yazgı
İner ayaklarıma ay, ışıyarak seni...

Düş olmaktan kurtulur gülüşün ve gözlerin
Yeşile keser sular, öyle masumca derin
Bir sevda eteğinde mutluluksa kaderin
Fetihin kutlu olsun, şanlı olsun seferin
İner ayaklarıma ay, ışıyarak seni...

İstanbul kadar şirin cennetten daha güzel
Şen nağmelerde bülbül, bahçesi bize özel
Yağmuru rahmeti hasat’ı vurmadan gazel
Ümit kanatlarından süzülürken o ezel
İner ayaklarıma ay, ışıyarak seni...

Günah yüklü geceyi, dola boynuna yürü
Çırasıyla tutuşur, kül olur onca pürü
Mehtaplı gecelerden aşka kurduğun köprü
Sevda kokulu bir çiçekte yaşatır yari
İner ayaklarıma ay, ışıyarak seni...