Isıtsam Şiiri - Veysel Soysal

Yüreğimi aşk oduyla yakarak;
Ömür biçen hizarımı ısıtsam.
Hancı gibi her gidene bakarak
Yollarında nazarımı ısıtsam.

Yasaklıdır; kavga, döğüş-çekiş yok.
Özü sabır, ondan başka çıkış yok.
Kefen gibi bir yerinde dikiş yok.
İhram ile üzerimi ısıtsam.

Haya mı az, bundan mıdır kayıbım?
Rida ile saralıdır tayibim.
İkmal olur, örtülürse ayıbım
Dolanıp da izarımı ısıtsam.

Ömür boyu kara bildim bahtımı.
Yer dibine kura koydum tahtımı.
Unutmadım Eles’teki ahtımı.
Kefen alıp, pazarımı ısıtsam.

Ne vebale batacağız bilinmez.
Kimle aşık atacağız bilinmez.
Az mı, çok mu yatacağız bilinmez;
Erken varıp mezarımı ısıtsam.

Ötelerin ötesi; o vatanı,
Önce bulup, köprüleri tutanı
Varıp görsem postu erken atanı.
Gide-gele güzarımı ısıtsam.

Veysel Soysal düş Medine yoluna
Telbiyeyi ezber eyle diline.
Selam edip kainatın gülüne.
Gönüldeki hezarımı ısıtsam.