yalnızlığın en zengini1957
EL ele yürümek hayatı
ne güzel hayaldi
yıllar önce yola çıkınca
yorulana kadar
ya sen ya ben
bir gün geri kalacaktık
ve hadi canım
patlama geliyorum
ister gel ister gelme
ben gidiyorum
yada ya sabır bekliyorum
yanlıştı yürümek
bir parkın bankında
yada bir kumsalda
dalgalara dalıp gitsek
zaman zaten beklemez
bahar yazı orada geçseydi
sonbahardan sonra
kışı bekleseydik
kar yağsaydı üstümüze
gelseydi tipiler fırtınalar ayaz
soğuk mevsim rüzgarlarında
üşürdük ama sarmaş dolaş
ilk günkü gibi ısıtırdı yine aşk..5.12.22 şa
Kayıt Tarihi : 6.12.2022 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!