Isıtan ışıltılar Şiiri - Kubilay Enginol

Son umudu,biletini yırttı
Halbuki
Ne hayaller kurmuştu
Şu camdaki saksıları değiştirecekti
Çiçeklerine söz vermişti
Fazla bir hayali yoktu
Güllü,morlu perde değişmesede olurdu
Avuç,avuç şeker dağıtacaktı
Mahallenin çocuklarına
Cebine koyacaktı ışıltılarını
Isıtacaktı onu gece boyunca
Ertesi gün
Saksılar değişmişti
Çiçekler bir başkaydı bu sabah
Açık pencerede çocuk çığlıkları
Cebinde o güzel ışıltıları
Paltosu yoktu artık ama
Işıltılar onu ısıtacaktı