İşit Ey Yûnus ! Şiiri - Nihal Mirdoğan

Erdemimi yoğur âdem olayım
Eteğimden tut çağla ey Yûnus
Hâkk'a özümü sür, şâdân olayım
Can ciğerim büryân, ağla ey Yûnus

Ağla ki,sağanak sağanak dökül
Virân bağ bahçede şol gönül sefil
Allah deyû deyû es efil efil
Mene âşk bahrisi sağla ey Yûnus

'Âşk bir bahri umman' de, dün ü gün gel
Sükûtuma ses ol,aşk içre dön,gel
'Âşk için öleyim' olmayın engel
Dağların dilinden yuğla ey Yûnus.

Gül,reyhan kokusu gökten insin de
Her dem iki cihan aşka sinsin de
Verdim teni,verdim canı dinsin de
İster gürle,ister zağla ey Yûnus

Bu aşk davasından, kim usanası
Men yolunda âşık, aşıkın hâsı
Gayrı,al eline Taptuk asası
Hakikât yurdunu beğ'le ey Yûnus

Dehr eylesem nefsi, Yunusî olur
Cennete meyl'eder, Rahman'ı bulur
Canlar Cânânından, himmeti solur
Kevsersiz dideyi, dağla ey Yûnus.

Gülnihâl,ne güzel mânâya daldın
Sözlerin demini devrâna saldın
Özlediğin, huzur harcını aldın
Harflerin dilini bağla ey Yûnus
...Bağla da ,bal katıp yağla ey Yûnus
...Sözleri kaldırıp tuğ'la ey Yûnus