ISIT BENİ
Çilekeş aşkımın son baharında,
Bele kollarına sar ısıt beni.
Üşüdüğüm her an bu gün, yarın da,
Gül kokan koynuna al ısıt beni.
Onca kış kapında soğukta yattım,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta