Isıt Beni Şiiri - Fahri Bulut

ISIT BENİ
Çilekeş aşkımın son baharında,
Bele kollarına sar ısıt beni.
Üşüdüğüm her an bu gün, yarın da,
Gül kokan koynuna al ısıt beni.

Onca kış kapında soğukta yattım,
Yağmurda ıslandım, çamura battım,
Aç, susuz kalanda karla, buz yuttum,
Sımsıcak koynuna al ısıt canı.

Birazcık acıman vicdanın varsa,
Perişan halime kalbin acırsa,
Üzülüp, sızlanıp için sancırsa,
Gül kokan koynuna sar ısıt beni.

İlk aşkı ben senle tanıdım, tattım,
Şiirler okuyup, dizinde yattım,
Kalbinin içine imzamı attım,
Sımsıcak koynuna al ısıt canı.

Aşkın kitabını dön, gel yazalım,
Vefasız maşuka mezar kazalım,
Yazgıyı, kaderi çizip, bozalım,
Bele kollarına sar ısıt beni.

Rızazade, terin şifa bu cana,
Aç gülüm kolları koş sarıl bana,
Koklayım tenini oy kana kana!
Sımsıcak koynuna al ısıt canı.
23.04.2023
Fahri Bulut Rızazade