Gece Gözlüm,
Dudaklarının ateşinde ısıt beni...
Bakışınla yak savur rüzgara
Tutuştur paçalarımı
Nasıl olsa düşeceğiz toprağa...
İnce parmaklarının marifeti arzularım
Gece üryan gece çığlık çığlığa
Sahibini arayan benliğim
Sana kapılmış dönüyor aşkla...
Saç tellerin, direten parmaklarım
Kavradığım gözlerine dalıyorum
Çıkarma beni bu dipsiz kuyudan
Ölüm kadar karanlık huzurlu dünyadan...
Teninin esaretin deyim
Aşk, yorgun bir geceden kalma tutkuyla
Sarılıyorum varlığına
Sadece hayalinle...
Dokunmamış olmak tenine ne kadar acı; anla
Bakma öyle ne olur uzaktan
Yakın olmak ölüm, ölümsüzlük aşkla mümkün...
Kayıt Tarihi : 30.9.2012 15:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/30/isit-beni-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!