Isıt beni Şiiri - Ufuk Karahan

Isıt beni
Avuçlarıma dök
Közlediğin ateş parçalarını
Yansın ellerim

Yüreğim tülden perde
Gözlerin çaredir bu derde
Gece, gündüze dönerken
Söyle gözlerin nerde

Bir çakımlıktı
Gözlerindeki ateş, nerden
Bilirdim hiç sönmeyecekmiş
Göğsüme yaktığın bu ateş

Bir yudumluk şaraptı
Kadehimde duran, nerden
Bilirdim hiç gitmeyecek
Dilimde bıraktığın tadın

Yokluğun geceyi başıma yıktı
Bugünde bedenim canından bıktı
Sensizlik bugünde
Bağrıma bir çivi çaktı

Bir çılgınlık yap
Gecenin yarı vakti
Sessizce aç tüm kilitleri
Güneşten önce gel, ısıt beni