İşit Şiiri - Sebahattin Kömürlü

yorgun bacaklarından zincirlerini sürükleyerek,
bir mahkum dolaşıyor hücresinde,
halkları sana kadar uzayan bu zincirin,
yürüyen sesini işit.

anasının eteklerini çekiştirerek,
gıdasını almak istiyor bir çocuk;
yerine getirilmeyen bu isteğin
hıçkıran sükutunu işit.

beyaz sakallarını okşayarak
pişmanlıklarını sayıklıyor bir ihtiyar;
ruhu terk eden vefasız bedenin
uzaklaşan adımlarını işit.

bir hasta... devasız bir hasta, yatağında,
rica ile uzatmış nabzını şehre,
bu hasta nabızda titreyen kalbin
yavaşlayan sesini
işit.

Celal Sılay