Ay ışığına bohçalamıştım bütün umutlarımı..
kestikçe yıldız yıldız düşürdüğüm
bir bir sevdalarımı
düşlerim,umutlarım, yarınım
katmışlığım kadehte ki buruk içkiye..
göz yaşlarımdı yakamozla oynaşan..
kandırdım ay ışığını,
mavilerim bana kalsın
paylaşmasa da hüzünlerimi
hala gün ışığı
ille de gün ışığı
ısırgan'dan ötedir işlemişliğim acılarımı,
gergefler beri dursun...
sen,
hiç ısırgan otu yedin mi?
hiç yaktı mı ellerini
buza kesmişken yüreğin
bir dokunuş..
közledi mi tenini
soğumuş yar bakışı..
bir bağ bozumu,
en solgun hazanda
yüreğini astın mı hiç
bir uçurtmanın cilveli oynaşına
yasama son sarılmalarda
yoksa çakılıp kaldın mı sen de
yüreğimi çivilediğim gecelerde...
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
ısırganalr arasından topladığım
pembe çiçekleri gönderiyorum demet demet.
sevgilir
TÜM YORUMLAR (10)