Vardım gittim gördüm döndüm deliye
saymadım kaç akçeydi
borcum Veliye
ölmedim de rengim çaldı sarıya
yükledim kendimi kendime
bir de sıkı bir düğüm attım
çözülmeyeyim diye
attım sırtıma heybe yerine
heybemde neler var bilir misiniz
içindekileri suya attım ıslanmadı
ateşe attım yanmadı
ısırgan ısırgan ısırdı ya beni
ben bile uyandım da onlar uykuda
henüz hiç uyanmadı
ah benim ak yazım ah benim kara yazım
duvarda asılı duran öksüz sazım
şimdi olsaydı ya Atatürk Mevlana
bir de Nazım
Yuunus Emre de lazım
ah benim yurdum
ne diyordum
dedim ki
gitmeyelim öyle iki ileri bir geri
koşalım
(koşma) istersen
ne dersen de adına
kaç akçeydi saymadım borcum Veliye
ölmedim ölmedim de benzim çaldı sarıya
yar ne saklarsın yüzünü
hak mısın hukuk musun
demokrasi mi
aç nikabını göster yüzünü esirgeme
halkım bir ooh desin
şöyle oksijeni bol bir oooh
yükledim kendimi kendime
bu sefer düğümü çözdüm
17/Mart/2010/çarşamba
ısırgan ısırgan kaçmış sırtıma
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.3.2010 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/17/isirgan-muebbet-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!