Hüzün adınaydı bitirdiğim kelimeler
Yeni sözler buldum
Soluk aldıracaklar
Bir mısra güzeliydi
O çok uzun ve acı kelime
Bütün duyarlılıklara ayarlıydı
Misilleme yalnızlığı
İri gagalı bir didikleme gibiydi geçmiş
Gözleri gök gibi buğuluydu
Ağzımdaki yükü boşaltarak
Sesimi yıkadım
Sonrasızlığı düşünerek
Yalnızlığı adlandırıyorum
Yüzündeki erozyonu görünce
Bıçakla kelime soyuyorum
Beni kendine çekip götüren kadının
Alnından ayıklıyorum yüzünü
Acısı tütünün dumanına yenilmişti
Öptüğüm dudaklarının uçuklamıştı kıyıları
Yüreğine attığım yakılar da belli ki tutmamıştı
Kırıkları hala olduğu gibiydi
Sonra yağ dedim içindekilerine
Üzerime üzerime yağmaya başladı
Şimdi aramızda bir utanç taneleniyor
Gözlerinden akan yaşlar
Denizin yavrusu gibi
Yanağında buharlaşıp kuruyor
Önder Karaçay
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 25.11.2017 07:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kıskandım , imrenerek okudum sözlerinizi !
gönlünüze bereket , tebrikler
Sayın Osman bey anlam katan yorumunuz için çok teşekkür eder saygılar sunarım.
Çok teşekkür ederim İlyas bey Saygılarımla
Her deva ama...
Ya o ellerimize bıraktığı yangını...
Ve...
"Önde gidenler atlılar" değil midir her zaman?
Hele ki o atın izlerini takip ettiği, her zaman bizi "yokluğun en zirvesine" atan değil midir?
Can alıcı sözlerle bezenmiş, can alıcı bir şiir...
Var olsunlar, böyle şiirleri yazdıranlar ve yazanlar...
Ve sen Şairim...
Her daim "Bıçakla soy kelimeleri"
Acısını, tadını damaklarımıza enfes bir tat olarak bırak...
Yüreğinize, kaleminize sağlık...
Nicelerine inşaAllah...
Saygı ile...
Sayın Gül hanım şiirime anlam katan yorumunuz ve göz iziniz için çok teşekkür eder derin saygılar sunarım...
TÜM YORUMLAR (3)