Isırgan Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
rüyasız çocuğun koynuna gizlediği
sevgiydim ben
sense bin türlü kargışla* bezenmiş tutku

/oysa saklamıştım ateşi
rüzgara yenik düşmeseydi
saçlarıma/

mermer memelerinden içerek günü
en hazininden notaları dökmüştün
adına fermanlar yazdığın bu şehre

-oysa dokunmanı isterdim gözlerime-

dumanıyla geceyi boğan
kızgın yağmurdun
parçalanmış gülüşlü çocuklara yağan

hangi günahın sancısıyla doluydun
hangi nefretti seni böylesine kızdıran
sen ki mevsimleri çalarken
hiç korkmamıştın
sen ki ne çok ömrü talan edip ağlatmıştın

ben şimdi ölüm kadar cesur
yaşam kadar soğuğum
bilseydim tüm umutlarımı sevdamdan önce vururdum

/sen yokken de elbet bu beden yaşamaya alışır
ama bil ki tek yürekle iki beden her şey ile savaşır/

*yöresel dilde beddua