Isınmaya Yeltenmiş Ellerin

Berk Bekboğa
29

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Isınmaya Yeltenmiş Ellerin

Isınmaya yeltenmiş ellerin,
Soğuktan sevdasını kaybetmiş.
Can ısısı verdim ellerine.
Avuçlarımın arasında, o ufak ellerin.
Gözlerin, devriliyor, düşüyor,
Ve sonra gerçek dünya üşüyor.
Üşüşüyor başıma düşümün, düşkün halleri.
Düşüyor dünyanın merkezi, ellerin üşüyor.
Güneş siliyor hayalini.
Güneşe ihtiyacın var, üşüyor ellerin.
Güneş, siliyor hayalini.
Silindi ellerinin soğuk patlıcan morcivertliği.
Silindi hafızanın en geniş maviliği.
Yanılsamalarım, masumlaştırıyor seni.
Düşüm, hep düşkün hallerde hayal ediyor,
Ne zor aslında düşkün halde görmek seni.
Düşüm masumlaştırıyor seni.
Masumane hayalliyor aklım gözlerini.
Şiir gibi dudaklar, ellerin hala üşüyor.
Ellerin avuçlarımda hala.
Can ısısı vermiştim, canıma dokunan ellerine.
Ellerin soğuk, ellerin üşüyor hala.
Ellerin canıma dokunduğunda, üşüyor.
Ellerini bıraktım.
Artık uzaktan yazıyorum,
Canına dokunuyorum uzaktan.
Farklı bu durum, içine düştüğüm binlerce tuzaktan.
Uzaktan yazıyorum sana, uzaktan.
Siyahımın içindeki aktan.

2020

Berk Bekboğa
Kayıt Tarihi : 10.10.2021 21:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Berk Bekboğa