Öyle özlemişim ki!
Öyle de hasret…
Yıllar aradan çekilse de,
Ben gene donsam,
Gene sırtımda çantam,
Lastiklerim soğuktan kemik,
Paçalarım topak topak kar olsa,
Donsa ellerim…
Yavaş yavaş çekse eldivenimi,
İki elinin arasında
“Huuuufff! ” dese.
Buz gibi ellerime
Sıcacık…
Açsa kollarını hafiften.
İki elim iki koltukta…
Bassa bağrına başımı,
Isıtsa yüreğimi.
Isınsam da:
Uyuyakalsam…
28 AĞUSTOS 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çumra'daki ilkokuldan köye dönerken,çocukluğumuzun yokluk yıllarında yürüyerek katettiğimiz beş kilometrelik yoldan sonra donan ellerimin ve onları koltuk altlarında ısıtmaya çalışan annemin anısına... Mekanı cennet olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!