Kısık ateş içimde
Sanki yanmıyor gibi
Demliyor beni
Etrafımda odun toplayıcılar
Ellerinde odunlar
Etrafımda dolaşıyorlar
Gözleriyle
Sözleriyle
Yakacağız diyorlar
Sanki insan yiyen yamyamlar
Ortada bir kazan
Demokrasi kazanı diyorlar
İnsanları içine dolduruyorlar
Etraflarında oduncular
Kazanı yakıyorlar
Medyatik tamtamlar
Huzurla raks ediyorlar
Uzaklaştım oradan
Uzaklaştırmak istedim insanları
Uzaklaştırabildiğim kadar
Bana inanmadılar
Cevabı içinde sorular
Kulaklarımda çınlıyorlar
Aklımı, mantığımı, irademi istiyorlar
Beni ben yapanları
Kazana atmak istiyorlar
Tanrı HEVA sesleniyor
ÇIKAR DİNİMİZ adına her şey mubahtır
Tanrı HEVA’NIN kutsal adamları
Kendilerinden emin yürüyorlar
Çıkarları için birbirini yiyorlar
Kaçıyorum
Uzaklaşıyorum
Kurban olmak istemiyorum
Gökteki yıldızlar
Kuşlar, ağaçlar
Derelerden akan sular
Yeryüzündeki otlar
Beni karşılıyorlar
Her gün güneş uyanırken
Yeni bir umutla beni ısıtıyor
Güneş geceleri benimle uyuyor
TANRI HEVA’IN adamları
Takip ediyorlar
Kazan, kazan, kazan diyorlar
Saklanıyorum
İçimizde yanan kısık ateşle
Isınıyorum
01.03.2014 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 1.3.2014 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dışınızda KAZANlara inat, içinizdeki kısık ateş hiç sönmesin...
Kulaklarımda çınlıyorlar
Aklımı, mantığımı, irademi istiyorlar
Beni ben yapanları
Kazana atmak istiyorlar
kaleminize ve yüreğinize sağlık üstad. tebriklerimle
kazanlar, hırs ve haksızlık ateşiyle
yanmaktadır.
FAKAT BAKIN;
Hem, mâsum Müslümanların kanlarını sömüren ve servetleri tahaccür etmiş millet kanı olan parazit, tufeylî ve aç gözlü canavar ve barbar emperyalistleri, müstemlekecileri ve onların içimizdeki, sâdece
şahsî menfaat zebûnu, zâlim,
hunhar, harîs ve müstebid
uşaklarını, hâk ile yeksân
edip izmihlâl ve inhidâm-ı
mutlakla mağlûp eden ve edecek
yegâne çarenin, Kur’ân-ı
Mu’cizü’l-Beyânın
düsturlarına ihtiyaç vardır.
BAŞKA ÇARE YOKTUR.
(Yani tanıtmak zorundayız)
TÜM YORUMLAR (7)