Bu ne işve, bu ne naz, benimle oynuyorsun.
Kâfir bakışlarınla, canımı yakıyorsun,
Kene gibi sinsice, kanımı emiyorsun,
İşine bak güzelim, ben senden korkuyorum.
Sen nereden öğrendin? Böyle baygın bakmayı,
Ateşsiz ve dumansız, yürekleri yakmayı,
Yolumda yürüyeyim, bırak çelme takmayı,
İşine bak güzelim, ben senden korkuyorum.
Acımazsın bilirim, bir gün beni satarsın.
Götürüp okyanusun, ortasına atarsın.
Sana bağlandığım gün, kaşlarını çatarsın,
İşine bak güzelim, ben senden korkuyorum
Bak şimdiden işkence, ediyorsun sen bana,
Ne kadar çok sevsen de, güvenmiyorum sana,
Usanıp yorulmadan, göğsünde yatırsan da,
İşine bak güzelim, ben senden korkuyorum.
Bir ahtapot gibisin, çevirdin dört yanımı,
Boş kovana çevirdin, aldın bütün balımı,
Sert kayaya çarpıldın, al ağzının payını,
İşine bak güzelim, ben senden korkuyorum.
Ali KILIÇ
Bilge AtamKayıt Tarihi : 17.6.2008 21:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizi ilgilendiren kısmına gelirsek:
7+7 çok güzel işlenmiş.
Tebriklerimle.
TÜM YORUMLAR (2)