İşin Aslı Şiiri - Ahmet Terzioğlu

Bir hal oldu bana Aslı'mı gördüm
Bir şey diyemedim halden utandım
Bilmem hasta mıydı yaslı mı gördüm
Renkten renge girdim aldan utandım

Uzaktan seyrettim yaklaşamadım
Derdimi bir türlü paylaşamadım
Yanına varıp da söyleşemedim
Kurudu damağım dilden utandım

O geldiği zaman bahar gelirdi
Dilinde nağmeler coşar gelirdi
Yüzü gonca gonca koşar gelirdi
Dikene takıldım gülden utandım

Dağlarda yollarda kırda arardım
Her gece hayalde düşte görürdüm
Gel dese düşünmez anda varırdım
Kalkıp gidemedim yoldan utandım

Ahmet'im bir dilek dileyim dedim
Aslı'mı defterden sileyim dedim
Canıma kıyıp da öleyim dedim
Mevla'dan utandım kuldan utandım.