İsimsizler Şiiri - Nurten Tarım

Bu şiir tüm isimsizlere gitsin
Bu şiir
Gözlerime saplanan
Bedeli ruhta
Aşktan dönenlere gitsin

Adları A.. dan Z.. ye
Acısında ellerim soğuk
Dermanında rüzgar
Er yada geç
Bu güne kaçak
Her biri
Sanki zehir,sanki ok

Ve onlar
Öylesine kalabalıkta yalnız
Öylesine
Yalnız,yagmur kadar sessiz ki
Sesleri sarmalar duvarları
Anlamak için ateşte kül olman gerek

Ve onların kapısından girerken
Bakışları terk eder bizleri
Benizleri puslu,bakışında perde darbeli
Onları tanımak yalnızlıkla tanışmak demek

Bazen ıssız
Hırıltılı kelimeler hançer
Bazen de
Gurur ateşleri yakar şehirleri
Bu şiir sizlere
Zincir kıran
Yanında umut,solda sıfır yatak

Bazen de
Kalbine akıp giden bir şairdir
Ayakları takılır korkak bakışına
Eller kollar terinde yer bulmaz
Cesaretinde belki de bir şiir
Girdabında pervasız gözler mayınlı

Her biri
Sanki kurşun sesi
Saçlarında ayak izi bırakmış yıllar
Kelimeler sağanak yağmuru
Konuşmalar ağlamaklı
Güneşe hasret

Hayat bakışı mazime çarpıyor
Dışı maskeli yüzler
İzledikçe küçülüyor
Bam telime dokunuyor dostlar

Sende isimsizsin
Kalp sesine ışık kapatan şehir
Hani pembe perdeli evler
Hani menekşe salkımlı pencereler
Sende yalansın
Suçlu gözlerle yemin bozan cadde

Yer yarılsa
Tekrar gönlümde kalır akıl
Kader kısmet tek zarlık rulet
Talih bulvarında yap boz gün tahtası
Daha olmadı dünden kes yapıştır
İster komedi ister melodram
Biraz da
At istersen göz yaşına kahkaha

Aşktan dönen akşam güneşi
Tenimde karanlık yansıması
Ayaklarıma prangalı sen
Kulağımda ay ışığı senfonisi
Sensizliğe itilmiş bensizlik
Bende mi dönüyorum aşktan

Dost bildiklerim ellemeyin
Bırak kalsın gözlerime binen bakışlar
Biraz da eğlence
Oyunu başlatıyor sokak başı köpek
Bir havlama bir adım
Kaldırımlar iz kaybettirene kaydırmaca
Çöp saltanatında kediler sallıyor tırmık

Zaman terzisi
Nakışını aşka oyala
Kalmasın ruha dar
Dön de bir bak ardına
Yanında makaslı rüzgar

Bir tek sen değil yağmur
Ağaçlar da ağlıyor
Dalında yol yordam sökük

Bu aralar kendime ağırım
İşin mi yok girdin koynuma
Sanki sahra yolunda aşka model
Paftası çıktı mazinin
Can yağmuru iğne iplik

Rüzgarında izi
Aşktan dönen her yürek
Bir kadın ıslaklığında
Sanki yağmurda adı yazılı
Bilemedim soramadım
Kim tutuyor yasını göremedim

Dileğimde dileğin yeşil
Uykular girmeyen gözler
Candan bak köşküne
Eylül aşkı sever
Cam kırığı
Tenden ayrılmayan hasret
Gamzelenirken güller
Bahar aldırmaz sana

Zamanın güldürdüğü isimsiz
O sen misin
Dünün nostaljik resmi
Evet o sen
Yansımanda anladığım yanılgı
Yanımdan sanki geldi geçti
Varoluşun seher serinliği
Ve sen gül gül ki
Zindan yalnızlığa ağlasın siyah