İsimsizler Şiiri - Şahin Yalçın

Hey gidi geceler hey
Benimde üzerime sır çektin ya
Kararttın kendini okuttun beni
Oysa geçmeyen saatlerinde
Bir gönül fırtınası koparttın
Hüznüme sevinç yalnızlığıma umut ektin
Düşümde çölümde büyülenmiş ahu buldun
Canlar yanan gönül ateşinde gizli olanı bildin
Mademki dert ehline hep yabancıdır zaman
Öyleyse sen anla
Ben hiçbir faniye duymadım akşamlarında duyduğumu
İşte buna sen nisyan de ben de aşk.

Hey gidi geceler sen güneşi beklersin
Ben ise senin bana gösterdiğini
Şimdi adına isimsiz şiirler yazarken
Mecnunun Leyla’sından soracaktım
Ve seni aşk kitaplarından okuyacaktım
Yıldızlardan taç yapacaktım siyah saçlarına
Gülüşünden sürecektim antik yalnızlığıma
Nur efşan edip yüzünü ziya verecektim karanlığa
İşte buna da sen hayır de ben evet.

Oysa sen beni hazinen kılsan yıkıp viran edersin
Baktığın aynan yapsan güzelliğine hayran bırakırsın
Şu ölümlü dünyada kendin gibi bir gece bulursun
Ve beni hüzne boğarsın kaldırımlarında
Gözyaşlarıma göz koyarsın
Payıma yine elem düşürürsün
Ve yazdığım dilekçemi okumadan atarsın
Sen de beni kıskandın ya
Hapsettiğin kaderimiz iki ayrı yöne giderken
Okuduğu dualar anamın, seni ülkerinde
Beni kestiğin tırnakta birleştirecek
Anlıyorsun ya geceler
Sen sedef de, ben inci
Ama anlıyorum anlatmasan da
Bu yürekte bir can olduğunu.