Nefes alamaz olurdum bazı zamanlar
seni sevmekten.
Her kış geleceğim dediğinde,
kışa kadar ağzımda acı bir tat
seni beklerdim odamın köşelerinde.
Her akşam üstü iş dönüşü
seni anmak için biterdi küçük rakı şişeleri.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta