İsimsizdir Şiirlerim 1 Şiiri - Ahmet Gürcü

Heba ettin kaçtı uykularım
Lal etti şaşı etti dilsiz etti beni
O ahu bakışların
Yaşarken diri diri ölmeyi öğreti
Harmana savurdu kül etti beni

Akıllıydım akılsız yaptılar
Özgürdüm kapıya kul yaptılar
Yıkılmaz dağdım kum yaptılar
Beni bir ahuya kul ol diye sattılar

Kul Ahmet meyhaneye kurulma
Deniz varken sakın gölde boğulma
Tarifsiz afet te sakın vurulma
İnceden öldürür bu sevda yeli

Aşkı aşk yapan beşeri insandır
Şiirleri yazdıran dert ile hüsrandır
Ateş düştüğü yerde feryadı figandır
Dile getiren yazdıran elbette ALLAH [c.c]

Ölüm hak gerisi talandır
Aşk düştüğü yerde sitemkardır
Bilinmez bu gidişat kime hayırdır
Acı gizlenir her yanda sonu virandır

Afet polyanacı olmuş rolde
Takati kalmamış aşkı için koşanda
Seveni terk eder her gidişte
Paraylan işi olmayan aşk nerede.

Bana zülüm hep yaşantın
Söyle afet nedir gamın
Kuru kalan bir tek canım
Ye ye sonra git afet

Sanırsın kendini ölümsüz
Sorulmaz bilirsin hesabın sorgusuz
İnat etme birtebbesüm
Birde busse sun sonra git

Şimdi ne mevsimi ne ayı
Karmakarışık olmuş dünyayı
Eriyor bedeni kalmamış hali
Sevdasıda aşka yettirmiş gider