Yaşlı kadın yine ağlıyordu oturduğu şöminenin başında,
Buruşuk elleri,
Tutmaya mecalsiz baktığı fotoğrafları…
Kadın yaşlı…
Ağlıyordu oturduğu şöminenin başında…
Yoğun yalnızlığından, zar zor vakit bulduğu,
Yalnız bir anıydı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta