Yaşlı kadın yine ağlıyordu oturduğu şöminenin başında,
Buruşuk elleri,
Tutmaya mecalsiz baktığı fotoğrafları…
Kadın yaşlı…
Ağlıyordu oturduğu şöminenin başında…
Yoğun yalnızlığından, zar zor vakit bulduğu,
Yalnız bir anıydı.
Ellerinde fotoğraflar,
Tanıdık simalara gözyaşlarından merhaba…
Şömine başında ağlıyordu yaşlı kadın…
Yüzündeki kızıllık,
Buruşuk elleri boş,
Şöminede yanan ıslak fotoğraflar…
Bu kez kapının çalma ihtimali yok.
Hiçbir tanıdık ses ‘kim o’? sözüne cevap vermeyecek bu
defa…
Yaşlıydı kadın…
Ağlamış oturduğu şömine başında…
Artık ne borcu var ne de alacağı…
Kül olmaya hazır artık…
Çoktan sönmüş şömine başında.
Kayıt Tarihi : 31.12.2008 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!