Günler geçiyor be güzel kız...
Kimi zaman hiç aydınlanmadan geçiyor gündüzler,
Kimi zaman hiç mi hiç iyi geçmiyor geceler.
Geçiyor yani günler
Ben hariç, sen dahil herkesin günleri geçiyor güzel güzel.
Ne kadar seviliyorsun
Özleniyorsun,
Bilsen,
O göremediğin gözlerinle bir görebilsen.
Neyse çok da önemli değil.
Boş ver çocuk boş ver
Güzel geçen günlerine
Güzel güzel uyuduğun gecelere kor gibi düşmeyeyim.
Ben yanıyorum cürmüm kadar bile yer yakmıyorum.
Ah çocuk
Ramazanın bitmesini bekliyorum.
Her şeyin başladığı yere
Kimsesiz gidip oturup çayımı yudumlarken
Cansız hatıralarımın hatırlattıklarıyla kalakalmak istiyorum
Sonra o yan taraftaki camiinin ezan sesiyle toparlanıp
İtlerin bile güldüğü yalnızlığıma güleceğim anı bekliyorum.
Çocuk!
Büyümüşsün
İçimdeki haykırışları duymuyorsun.
Olsun..
Hayalini alıp baş başa yaşamanın hayaliyle yanıp tutuşuyorum.
Artık benden duyamayacağın bir şeyi söylüyorum
Seni seviyorum.
Hoşçakal dünümün çocuğu
Bugünün büyümüş güzel kızı...
Kayıt Tarihi : 25.4.2016 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!