İsimsiz Şiirler Şiiri - Cem Özdemir

Günlerden herhangi bir Salı..!
Herhangi bir öğle-üzeri..!
..........
Yine mısralara yenik düştü yüreğim...
ve isimsiz şiirlere sarıldı ellerim..!
Kelimeler... Cümleler...
döküldü birbiri ardı sıra..!
Dizildiler boş bir kağıt üzerinde..!
Her biri cansız..
Her bir kansız..
Issız..! Kıpırtısız...
ve yalnız..!
Bense..
'yaşam'ı yazdım, duygu yaptım..
'kendim'i yazdım, duygu yapım..
'sen'i yazdım, duygu yaptım..
cansız sözcüklerden.. tümcelerden..!
Can verdim..!
Kan verdim..!
Soluk verdim..!
Anı oldular imgeler dolusu..
Mutluluk oldular yaşanası..
Ve hüzün.. ayrılık oldular..
Sicim-sicim mısralarda ağlanası..!

Can Dostum, Sevgili Kalemim..
öyle kaptırır ki bazen kendini;
alamaz hızını.. yazar da yazar..!
Yazdıkça deşer..!
Deştikçe yazar..!
Ne varsa, o kahrolası erişilmez derinlerde..? !
Bir bakarım...
buram-buram hüzün tüter mutluluk mısralarında..!
Öyle bir koklarım ki hüznü;
dolar yürek odalarım tavanına kadar..!
Bazen an gelir...
acı dolu hatıralarda kocaman mutluluklar bulduğum da olur..!
Ne garip değil mi? !
İşte o an tadına varırım..
her biri ayrı-ayrı yaşanası, birbirinden köhne zevklerin..!
Yudumlamam..
içerim acının mutluluğunu..
tüketirim alabildiğine ölçüsüzcesine..!
Hüznün mutluluğa...
Mutluluğun garip bir sarhoşluğa dönüştüğü..
O son noktanın körkütük pervasızlığında..!
..........
Herhangi bir Salı gününün..
Herhangi bir öğle üzerinde..
Herhangi bir 'ben..! '
İsimsiz şiirlerin kararsız mısralarına sığınır..
orada yaşarım..!
Sensiz.