Geceye karışıp gitmeyi unutmuş bir yıldızdı
Seher vakti çıktı sudan.
Islak titremelerle durdu kıyıda
Öylece şaşkın, bir o kadar yalnız.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Erişemem ki
yıldızlara
her yan
ah...
Tebrikler...
Su gibi sakin bir anlatımınız var.Huzurlu, ilkbahar gibi de canlı.Kullandığınız kelimeler öyle yakışmışki yerlerine.Işığınız Bol olsun.Saygılarımla
Başımı döndürdünüz inanın bu şiirle..Gerçekten de çok güzel..okumaya doyamadım....Sevgilerimle
'gece Leylâ'yı ayın ondördü/koyda, tenha yıkanırken gördü' dizeleri geldi aklıma...yüreğinize sağlık..
oysa martı kanadının 'kuytusunda' olacak sanırım...
ürperdim!!.. Bu kadar mi etkili yazilir?
'Dağın buz yanına da razıydı
Dönse ondan yana
Isınırdı içi buzdan bile.
...
'Avuçlarına yıldız yıldız
Gülümsemeler dökerdi.'
Güzelliklere yönelik bakış açınız güzel dile gelmiş... Tebrikler...
Sadık Softa
Yıldız benim şiirimin adı... Vermem :))
Yıldız
Karlı dağların yamaçlarında
şafağın rengi atmadan son yıldız da
kayıverdi gök kubbesinden,
evrenin sonsuzluğuna süzülerek
bilmem kaç kozmik yılın
keyfini sürmenin verdiği anesteziyle
yorgun,
can çekişerek...
Güneş parıldayarak
sarmalarken
yer yuvarlağını
ve milyonlarca tohumdan
döllenen gözbebekleri
merhaba derken hayata;
bakacak şaşkınlıkla
basit dünyasındaki
çelişkilerindeki devri âleme...
Gücü ne kadar da yüceydi
dünyayı allak bullak edip değiştirirken;
çabası neden daha az peki
hep kendine hükmetmeye? ..
Farkında mıdır sevgisini kucaklayan
yüreğinin özünden damla damla dökülen
aşkın o iflah olmaz savaşına? ..
Oysa ne kadar da kolay bir açmazın içinde
bakmasını bilse bir içindeki aynaya
tutsağı olur muydu hiç
kendi neslince yaratılan tuzağın
anlamsız anaforunda? ..
Birazdan güneş ışığını daha az salarken
gecenin zifiri karanlığı da binecek üstüne,
düşüncelerindeki aydınlığı fark ettiğinde
ah! ne kadar da geç olduğunu
kim bilir nasıl, hangi zamanın
denkleminde anlayacak?
Bir kozmik yılın mikronun binde biri
dahi dolmadan,
sürecek bir ömrün telaşesiyle
bir beden daha devrilecek
bir beden daha yaşama ayaklanacak! ..
Karlı dağların yamacında
belki yeni şafakların sancısı tutarken;
O da bir yıldız olup
gök kürenin sonsuzluğunda,
acılarıyla tükenerek
kendi türküsüyle
hiçliğin içinde
maddeden enerjiye mi biçimlenecek? ..
(30 mayıs 2002, Mersin)
İmgelemeleri çok beğendim konu ise hayli güzel... Tebrikler...
avuçlara yıldız yıldız gülümsemeler dökmek. bunu taklit etmeliyim hemen. muhteşem.
tebrikler
Güzel şiir...
Kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta