İsimsiz Sevdam 51 Şiiri - Ayhan Ay

Yüreğime umut diye ektim seni can,diye koydum seni canımın en güzel yerine biliyorum sen sonum olmalısın ve ben seninle aşkta sonsuzluğu tatmalıyım. Yüreğime umut diye ektim seni can,diye koydum seni canımın en güzel yerine biliyorum sen sonum olmalısın ve ben seninle aşkta sonsuzluğu tatmalıyım. İnanırmısın, güne başlamaktan dahi korkmuyorum artık yaşamak bile zor gelmiyor,gece olduğunda ya yoğun bakımdan çıkamazsa diye artık düşünmüyorumyaradanıma şükürler olsun artık umutsuzluğa kapılmıyorum uykusuzlukta çekmiyorum. Dedim ya umut oldun bana, dedim ya canıma can kattın bu dünyada Özlemlerim boş, çarelerim boş…
Yüreğimdeki ateşler de küllenmeye yüz tuttu artık Sevgilerim boş, kaygılarım boş…Ama ben henüz düşmedim:Verin gecelerimi bana, hayallerimi verin
Yeniden bakayım şu kahrolası hayata…Gecelerimde sarayım en derin yaralarımı Gecelerime bırakayım en koyu karalarımı Yeniden haykırayım gündüzlerin göğsüne göğsüne Artık saatler umurumda olmayacak cünkü sen yoksun isimsiz sevdam
GEÇTİĞİN YOLU YAKIN SAYARAK
HASRETİN ZEHİRİYLE HER AN YANARAK
GÖZLERİM ENGİNDE SENİ ANARAK
GÜNLERCE İZİNİ BEKLEYECEĞİM
GEÇTİĞİN YOLU YAKIN SAYARAK
HASRETİN ZEHİRİYLE HER AN YANARAK
GÖZLERİM ENGİNDE SENİ ANARAK
GÜNLERCE İZİNİ BEKLEYECEĞİM
KIRLARDA ÇİCEKLER BÜSBÜTÜN SOLSA
AYDINLIK GECLER KARANLIK OLSA
KALBİME HASRETİN ACISI DOLSA
AYLARCA YOLUNU BEKLEYECEĞİM
MEVSİMLER DURMADAN AKIP GİTSİN
MURADINA EREMEYEN YOLCU ERSİN
BUĞÜNLERDE AKIP GİTSİN
BENDE YILLARCA YOLUNU BEKLEYECEĞİM....
Ama inkâr edemem. gece gibi karanlık saçlarını ve ay gibi parlak yüzünü özlediğimi. Hoyrat bir rüzgâr esiyor sanki. Yağmur damlaları gibi yuvarlanan göz yaşlarımı üşütüyor; boğazıma bir şeyler düğümleniyor taş gibi. Sonra o taş gibi şeyi yutuyorum. Sanki nefes alsam seni kaybedeceğim açsam gözlerimi hayalin silinecek gözlerimden, bilirsin duygular davetsiz misafir gibidir. Giderken açık bıraktığın gönül kapılarımdan girdiler. Ve işte açmıyorum gözlerimi. geçmişi gömeriz en dipsiz kuyulara,sevda şarkılarını yok ederiz.. bir sen birde ben vardık evvel zaman içinde... masallara devrediriz yitik sevdamızı
bir varmış bir yokmuş oluruz
unutursun...
unutulursun belki... şimdi. bırakıyorum seni.. gözyaşlarım işkencelerde,kelimeler kifayetsiz umutlar yitirilmiş..ne yeni doğacak gün için can kalmış bedende nede geçmişi unutacak kadar kalpsiz bir yürek hadi..al git ne varsa topla yüreğimin kırıklarının hadi.. bir tekmede sen at savur çamuruma hadi..hiç yaşanmamış say beni.. hadi..git ne olur göm diri diri beni..Sen benim en degerli yerimde yüregimde olmalıydın,orda kalmalıydın...Çok aşka ev sahipligi yapan bu yürek,ilk kez bu kadar çabuk kabullendi seni.Herhangibi bir konuk degildin artık.Bu yüzden ne agırlama faslı vardı nede ugurlama...Oo yüregin gerçek sahibiyidin.Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya...Ben dört mevsimi yaşadım seninle,çicek çiçek açtın yüregimde.Gökkuşagı zayıf kaldı senin renklerinin yanında.Taze bir yaprak gibi yeşildin.Açelya idin pembeliginle.Üzerine çig tanesi düşmüş,sarı güldün...Kırmızıydın bir ateş gibi.Ve maviydin....! En çok bu renkle anmayı sevdim seni.Denize tutkundum..Denizi sensiz,senide denizsiz düşünemedim...Seni severken dünyayıda sevdim ben insanşarıda.Kendime bile dar gelirken,içimde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.En kızgın,en tahammülsüz oldugum anlarda bile seni düşünmek yetii bana.İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm.Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız,içten gülüşün ne demek oldugunu anladım seninle...Herşeye ragmensevdim seni...Güçlüydüm ve aşamıyacagım hiç bir zorluk yoktu.Koca bir kente.koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.Sen elimden tuttugunda,patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmka için önüme çıkan herşeyi yok edebilirdim.Sana ulaşmamı engellicek herşeyi eritirdim,kül ederdim.Sana ulaştıgımda sanki bir göle dönüşürdüm.Ve o göle bir tek sen girebilirdin.Sevdim ve hayrandım da..Her halin çekti beni.Duruşunu,uyumanı,kızmanı,şaşkınlıgını,kurnazlıgını,saflıgını,çocuklugunu,olgunlugunu sevdim.Sesinide sevdim,suskunlugunu da..! Küçük oyunlarını,kaprislerini,sitemlerini,korkularını sevdim.Seni ve o doyumsuz sevdamı ablatacak kelimeler bulamadım çogu zaman..Sıgmadın cümlelere ve hiç bir cümle seni anlatacak kadar kadar derşn olmadı.Seni severken hiç yorulmadm.Çünkü sen yaşam kaynagımdın,hergün yenilendim.Seninle çogaldım,büyüdüm..! Eksik kalan neyim varsa tamamladın.Ölmeyecektim... Çünkü sen ölümsüzlügün ta kedisiydin.
KALBİMİ SARAN MUAMMA BENDE BİR KUŞUNLUK CAN VAR AMMA VURULURSUN DİYEDE AKLIM ÇIKIYOR
SEVDİM İŞTE ÖTESİ YOK...