İsimsiz Mektuplarım Şiiri - Feyza Muhurlu

Nurlu bir bakışınızla kayboldum, hala bulunamıyorum
aramıyorum da,halen olduğum yerde mi, gökte mi bilmeden
sulu sepken usuldan bir çise var üzerimde..
Orantısız değil etkisi ve şiddeti aynı
aslında dursun istemiyorum, Allah muhafaza kuruma ihtimaliyle
yani; hissiz, sıradan ve herkes gibi umarsız olmaktan korkuyorum..

Mimli olmak var ya sonunda, olsun..
Biriken düş yangınlarım bilinmezliğe
isimsiz mühürlü zarflarda mektuplarım..

Yazılıyor her gece birkaç satır,içinde hüzün barındıran
tüketerek karanlıkları azar azar da tükenerek..
Dileğim; bir gün çoğalarak ve sevgiyi çoğaltarak
zifiri soğuk gecelerde ışığını hissederek ısınmak
karakalemi elden düşürmeden aydınlatmak..

Kaybolmak değil ki niyetim,
ben buradayım demek her harf
yok sayılsam da sola giden çıkmazlarda
aşınsa ayaklarım, kırılsa hatta yine (yeniden)
yüreğimle gelirim, bir gün yine bulunmak için..

Öyle bir dünya hayalim var ki; HALA!
Sönmedi hiç, mor sümbülleri olan saklımda bahçem..

Bir eflatun..
4 Ekim 2011-03:30 İzmir