İsimsiz bir kasabanın yeli
İsimsiz bir gönüle değdi
Cümle insan sessizce
Adına hüzün dedi
Cennet gözlü ceylana rastladı
Bir çakal gibi önce izledi sonra avladı
İsimsiz kasabanın itleri
Hep bir ağızdan adına kader dedi
Türlü bela vardı gönüle
Cümle hane sessiz kaldı
Bir çığlık gibi titrek sesi
İsimsiz kasabanın feryadı idi.
Kayıt Tarihi : 16.4.2023 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İlk dörtlük, aldatılan veyahut aldatıldığını zanneden insanı tasvir etmektedir, ikinci dörtlük, şiddete uğrayan insanların bu şiddete doğru gittiği süreci ifade etmektedir, son dörtlükte ise, her şiddetin bir şahidi olduğu ve buna sessiz kalan kesime sitemi betimlemektedir.
Emeğine yüreğine sağlık sayın şair.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)