İsimsiz (düz yazı) Şiiri - Yorumlar

Bıraktım ellerini ellerime sessiz ve herkesten habersiz
Kimse sormuyordu kimse görmüyordu
Bakışların benimkilerin yanında daha masum duruyordu

Senin sessizliğinin içinde gülüşlerine hasret çığlıkları atıyordum. Haykırıyordu bilinçsizce varlığıma kanıt olan kalbim. Sana haykırıyordu. Özleminle gidip geliyorken kalbimin atışı, ölüme yaklaşıyor sonra tekrar heyecanla parlıyordu yanı başında gözlerim. Yaşadığımın şahidi oluyordu ellerini bıraktığım ellerim.
Şimdi yokluğunun işkence odasında damlaları sayıyor beynim 1 diyorum ismini söylüyor yüreğim 2 diyorum ismini söylüyor yüreğim ve 3 ve 4 5,6, devam eder gider bu damlalar ve beynime işledikçe bu damlalar, yaşama bağlılık yeminleri ettirir. Sana bağlılık yemini ettirir.
Ufacık bir çocuk gülümsemesiyle seni hatırlarım. Ufacık elleri uzanıyorsa bana sıcacık, ben ağlarım. Seni özlemek mi bu adını koyamadım. Ama nerde bir ufak düş görsem, nerde bir ufak sevda yaşadığını bilsem ve neremin sızladığını anlamadığım bir ağrıyla uyansam seni hatırlarım, ağlarım.