Şimdi eskimiş anılarımın, yorgun saçları kopuk
Hiç kurtaramadım,
Yüreğimi bensiz senlerden.
Şimdi alışmaktan korktuğum bir zaman,
Tutmuş boğazımdan,
Çekmiş ellerimi ellerinden.
Şimdi koybolduğum gözyaşlarımda,
Ne sevdam var,
Ne çocukluğum, ne seninle büyüttüğüm isimsiz aşkım.
Şimdi başımda bir yel esiyor ama ben ne on dördümdeyim,
Ne yirmi beşimde,
Esme rüzgar, yeller sen oldu saklanıp durma tanıdım seni,
Sen, o zaman zaman beni ağlatan dert yükümsün,
Şimdi başka bir dünyayı yaşıyor hüznüm.S.S.T.
Kayıt Tarihi : 25.9.2011 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!